Техниката и технологијата се сметаат за прогрес на човештвото, но всушност се претвориле во распетие и ропство. Бетон со арматура над глава. Но, слепи сме за тоа, слепото око не гледа дека пакоста уништува, разорува... Над сето тоа, како сведок, окото малку се издигнало. Кошулата како симбол на она што не' тишти, а ракавот ветер го кренал и како крената рака погледот го насочува: што си правиме сами на себе? Што и' правиме на планетава Земја? Во далечина - бескрај, хоризонт и планинчиња. Метафизичка светлина од височините далеку над Земјата - како повик кон божественото за спас од нас самите. Човекот заробен, наместо да си олесни со она што го смета за прогрес, паѓа во нова замка и се распнува меѓу доброто и злото.
ArtWork